♥
♥ क्षण..! ♥
शून्य..!
आधी मला स्वतःपासून वेगळ करायचं. ते मी मुकाट सहन करायचं. त्याच पार्श्वभूमीवर साधी ओळखही मी चौकटीसारखी उचकटून फेकल्यावर जिव्हारी झालेल्या जखमेसारखं विव्हळत पुन्हा मलाच उपरं करायचं. तेव्हा त्या क्षणाला बेवारश्यासारखं मी सोडून दिल्यावर पुन्हा मझ्याकडून अपेक्षा करायला होणारं धाडस मतलबीपणाचं मी म्हणून दाखवल्यावर उफाळून आलेला त्वेष सुकल्या व पिकल्या पानांसारखं पावलाखाली मी चिरडल्यावर उरलेलं सावरायला असलेलं म्हणजे "शून्य"..!
--------------------------- मृदुंग™
kshanatch@gmail.com