♥
♥ क्षण..! ♥
मायची भाकर..!
दीस बघ्या काय आयले
मायची भाकर कमी न
हात ज्यास्ती करपाले..
मले म्हणते थापत जाय लेका
इथं पोटाले भुकेले साऱ्हेच
तोंडाले कुनीबी नाय रं मुका..
कमवायले बी जरासा षिक
आयत खाऊ हायस मेल्या
जगात फुकट मीळत नाय भीक..
त्यो भिकारी बग भुकेनंचं मरतो
मळकट त्यो पैकं देणारा असतो
आनी तू द्वाड बकाबका हादडतो..
चांगला त् तरना ताठा मर्द हायस
मग कशा पाई ह्या कईता करतूस
सोड ते, जाय दो पैकं कमायास..
आणि मग...
मायनं हांथरून धरलं, न् ह्यो बैल जाडीकं जुंपलं
हकीम, बाबा, भोंदू न् ते डाक्टर समदं-समदं केलं,
पर खुळ्या मायेनं साद डोळं बी नाय ओ उघडलं
एक येळच्या भाकरी पाईच तर ह्ये समदं घडलं,
माय सांगत व्हती न् म्या? नाय तीचं काय अयकलं
मीनं कईतेतच मायला बैणाबाई व्हतं करुन टाकलं,
आता माय बी न्हाय, न मले फार भुक बी न्हाय
करपल्या हातांची माया बी या डोसक्यावर न्हाय,
"अरे संसार.. संसार.. जसा तवा चुल्ह्यावर.."
म्हायी माय बी गुनगुनायची थापत भाकर
अन् आता...
आता माय बी न्हाय, न मले भुक बी न्हाय
करपेल्या हातांची माया बी डोसक्यावर न्हाय..!
------------------------ ✍ मृदुंग®
kshanatch@gmail.com
७३८७९२२८४३