♥
♥ क्षण..! ♥
असंच काही तरी..!
एक तर नशिबाचे खेळणे व्हा किंवा नशिबाला स्वत:चे खेळणे करा. शेवटी एक खेळणे म्हणून नियतीला पर्याय द्यायचाच आहे. सरुन गेलेल्या काळातून, आलेल्या अनुभवातून; पुन्हा-पुन्हा खेळणे होण्यापेक्षा खेळणे बनवणे बरं वाटते. झालंच तर एक खेळणेच होते म्हणून मन भरल्यावर वाटेला लागणे सोपे जाते. थोडी गुंतागुंत तेव्हाही होते. मुरड घालून मनाला त्या खेळण्याचे दोन तुकडे करावे लागतात. जो एक तुकडा स्वत:जवळ असतो, त्याला मग स्वत:पेक्षा जास्त जपणे असते. अधुराच खेळ त्या खेळण्यासोबत खेळणे असते. संपणारा खेळ खेळण्यापेक्षा; एक अधुराच खेळ रंगवून-रंगवून खेळण्याला लोकं 'वेड' म्हणतात. खेळणारे मात्र 'परिस्थिती' म्हणून वेळ मारुन नेतात. पुन्हा एक डाव मांडून जिंकून देखील हारवण्याची पात्रता आजमावायला..!...कदाचित..!
---------------- © मृदुंग
kshanatch@gmail.com
No comments:
Post a Comment