♥
♥ क्षण..! ♥
स्वर विरले, सुर हरवले..!
ओठाशी घेऊन बासरीला असे काही झाले
मंजुळ स्वर विरले आणि मधुर सुर हरवले,
मला काळ पुढे नेत गेला माझ्या असण्याचे
तराणे; शब्दानेच कागदावर उतरत राहिले,
अनावधाणाने सुरांचीच राणी आली समोर
परिस्थिती बघ मी तिलासुद्धा ना ओळखले,
आठवली मला रसिका ती नव्हे ना राधिका
स्वर होते सुरांतच परी सुर माझे ना लागले,
दशा झाली होs! दशाच झाली आयुष्याची
सुर छेडतांना स्वरांनी मनाला अस्वस्थ केले,
खंबीर, घट्ट न मजबूत होती हातांची पकड
सैल झालेल्या गाठीतच ही हाते थरथरले,
कापरे झाले स्वर आणि ओठ शुष्क झाले
राधा-मीरा एकरुप परी कृष्ण उपरे पाहिले..!
------------------------------ मृदुंग™
kshanatch@gmail.com
No comments:
Post a Comment