द्वंद्व..! :-)

क्षण..!

द्वंद्व..!

बरेच दिवसांनी तिची माझ्याशी भेट झाल्यावर, तिचं स्वत:ला सतवत असलेलं द्वंद्व बाहेर पडलं. औपचारिकता संपवून प्रश्नांची नात्याची गाठ सोडवून घेणं मग तिलाही जमलं. जाते-जाते, येते-येते आठवण. स्वत:वर ताबा ठेवण्याचा प्रपंच नेहमीच तिला नडला. मी काय बोलणार-करणार होतो? होवू देत तुझ्या मनासारखं सांगून गेलो. काही दिवस जात नाहीत तोच 'इतका कसा रे तू बदललास?'
हसलो फक्त अन् दुर्लक्ष केले. इथेही तिला रुतले. अवघड आहेस कि, समजण्यापलिकडे गेलायेस काहीच कळत नाहीये. वाटेत कसा धुळीने बरबटलेला एखादा दगड लागतो, अगदी तसेच किळसवाणे तिची रोखलेली नजर ती फेरुन घेते. निश्चिल होवून तो तसाच वाटेत राहातो. काही काळाने एक वाटसरु येतो. दगडावरची धुळ झटकून शेंदुर फासून जातो. आसपासच्या परिसरात श्रद्धा जागी होते. चार भिंती अन् घुमट उभारुन पवित्र पायरी रचली जाते. अंगणात हिरवळ सजते रात्र जागराची बनते. लाथाडलेल्या दगडा जवळ एकदिवस तिच माथा टेकते. 'मी काळजी अन् वाट सोडली त्याची, तार आता तुच त्याला ओळख त्याची मीच विसरली'..!
.
© मृदुंग
kshanatch@gmail.com