"दर्द में भिगे लब मुस्कुरा जाते है, बिते लम्हे हमे जब भी याद आते है"

क्षण...!

"दर्द में भिगे लब मुस्कुरा जाते है, बिते लम्हे हमे जब भी याद आते है"

काही गाण्यांच्या ओळी नकळतच आठवणीत नेऊन सोडतात, वेदना सहन करणार्‍या हृदयाला काही क्षणांसाठीच रमवून देतात... भूतकाळातली काही सोनेरी पाने डोळ्यासमोर उघडू लागतात झाल्या गेल्या आठवणी एक एक करत मनात फेर धरतात... खरच तेव्हा जर मनासारखं जगत आलं असत तर किती स्वच्छंदी आणि बेधुंदी असती सध्याच्या आयुष्यात अशीच तुलना मन करू लागत... पण... जस आहे जेव्हढ आहे तेव्हढच आता पुरे आहे...कोणाच्या तरी नसण्याचा रितेपणा सध्या मनात जास्त जन्म घेतो अन् पुन्हा एक सॉंग कानावर येत "अक्सर इस दुनियामे अनजाने मिलते है, अनजानी राहो पर मिलके खो जाते है, लेकिन हमेशा वो याद आते है..." खरच आहे मानसं हरवून जातात पण त्यांच्या आठवणी हृदयावर कायमच लिहून जातात...असच अनायासे मग आठवणींत मन रमत, झालं-गेलं विसरून ओठ हसायला लागतात, मनही मग स्वताला आठवणींच्या कैदेतून सोडवून घेतो, पावले सांजवेळी त्याच दिशेने वळतात जिथून सुरुवात झाली होती, संध्याकाळच्या रंगाच्या उधळणी नंतर रात्रीच्या गडद अंधारात पुन्हा एक प्रवास सुरु होतो उद्याचा... आजचा एक क्षण तर गेला उद्या कसा जाईल याच विचारात... गुणगुणत.... "जिंदगी कैसी ये पहेली हाssय, कभी ये रुलाये, कभी ये हसाये..."

...फिर कोई याद मेरा रस्ता रोक कर उन हसीन लम्हो में मुझे ले जायेगी, फिर कोई चेहरा मेरे आखोंके सामने आयेगा, फिर किसीका खिलखिलाकर हसना कानो में गुंजेगा, फिर कोई मुझे युंही अकेला छोड कर चला जायेगा, फिर किसी गझल में अपनी याद मुझे दे जायेगा, और मै यादोंकी गेहराई में उनका वाजूत ढुंढता रेह जाऊंगा फिर उनही लाम्हो में खो जाऊंगा इसी तरह वक्त का पैया चालता जायेगा यादे किसीकी किसीको दे जायेगा ख्वाब किसीके तोड जायेगा तो किसीको दिखा जायेगा... वक्त युंही चालता जायेगा...वक्त युंही चालता जायेगा... और हम कहेंगे काश के अब वक्त रुक जाये, दूरिया मिट जाये, ख्वाब पुरे हो जाये... और जिंदगी ऐसीही चालती जाये...

"मै तो जिंदगीका साथ निभाता चला गया, हर फिकर को धुयेंमे उडाता चला गया.....!"
.
© मृदुंग