♥
♥ क्षण..! ♥
जखमी चिता..!
ती जखम उसवल्यावर माझी ओठ उगाच हसली... कदाचित ओठांच्या हसण्यातच वेदना लपून गेली... तरी कळणाऱ्याला आतली कळ आणि कळकळ दोन्ही कळली... पण आपलंच मन सुखातही दुःख साजरे करत बसली... काहीतरीच होतं ते, खरं वाटलंही होतं. स्पष्ट तेवढंच खोटं अश्रूंच्या धुक्यात लपलेलं होतं. पापणीच्या ढगाला यातनेनं पोखरलं होतं... चित्कार काय काढणार आणि उद्धार कोणत्या नावाचा करणार? घश्याला कोरड पडली होती. तहान लागलेली पण प्रेमाची तळ आटलेली... चक्क सावलीतही निखाऱ्यांची चटके बसली... नजर जड होत गेली... शरीर सैल झाले... प्राणांचे ओझे मग भडाग्निच्या आधारावर हेलकावे खात गेले... कशाला? जखमी चितेचा अपमान नको म्हणून..!
------------------------ ✍मृदुंग®
kshanatch@gmail.com
७३८७९ २२८४३
No comments:
Post a Comment